Szukaj w: Wybierz kategoriďż˝ z ktďż˝rej chcesz wyszukaďż˝, nastďż˝pnie klawiszem Tab przejdďż˝ do pola wyszukiwaniaWszędzieRelacje z imprez / artykuły / komunikatyImprezy nadchodząceKsiążka adresowaZabytkiOgłoszeniaPublikacjeOsobistości Wyszukiwarka, wpisz szukanďż˝ frazďż˝ Przycisk szukaj

Pieśni o krainie, Panu Bogu i życiu człowieka

2015-11-16 17:00 - 2015-11-16 21:30

Mamy zaszczyt zaprosić Państwa na spektakl - obrzęd teatru i ręcznego wydawnictwa Teď, nádech a leť (Teraz, wdech i leć) z Czech.

"Pieśni o krainie, Panu Bogu i życiu człowieka" - spotkanie o trzech częściach:

1. Warsztat tradycyjnego śpiewu i pieśni - godzina 17:00 / czas trwania około 2 godzin, zapisy: info@laja.pl, koszt: 15zł/osoba
2. Film Koniec pieśni Piotra Borowskiego - godzina 19:00/czas trwania 53 minuty/ wstęp: prosimy o hojne wsparcie artystów! :)
3. Spektakl-obrzęd Pieśni o krainie, Panu Bogu i życiu człowieka - godzina 20:20 / czas trwania około godziny / wstęp: prosimy o hojne wsparcie artystów! :)

1. WARSZTAT ŚPIEWU TRADYCYJNEGO I PIEŚNI MORAWSKICH, UKRAIŃSKICH I ŁOTEWSKICH godzina: 17:00 / czas trwania około 2 godzin / koszt: 15 zł/osoba

Prowadzą: Zane Pērkone (Łotwa) oraz członkowie i goście zespółu Teď nádech a leť

Treścią warsztatu jest wprowadzenie do technik głosu i śpiewu pieśni tradycyjnych za pośrednictwem ćwiczeń ciała, oddechu i głosu, śpiew/opowiadanie pieśni - monodicznych, wiełogłosowych, starodawnych. Uczestnictwo w warsztacie jest jednocześnie zaproszeniem (ale nie warunkiem) do wspólnego udziału i śpiewu w spektaklu "Pieśni o krainie, Panu Bógu i życiu ludzkim", który odbędzie się po zakończeniu warsztatów.

Zane Pērkone (Łotwa) zajmuje się tradycyjnymi technikami śpiewu i pieśniami ludowymi od dziesięciu lat. Edukację zaczęła u folklorystki Ivety Tāle, założyciełki zespółu tradycyjnych pieśni przy Łotewskiej Akademii Kultury "Saucējas" i przez kilka lat była członkinią zespółu. "Saucējas". Zajmuje się studiami nad śpiewem tradycyjnych pieśni i muzyką z różnych regionów Łotwy. W zespole Zane Pērkone uczestniczyła w wyprawach do regionów, gdzie techniki ludowego śpiewu i pieśni są wciąż żywe, uczyła się od wiejskich muzykantów, brała udział w badaniach na materiałach archiwalnych. Opanowała specificzny dźwięk i sposób śpiewu z kilku regionów, uczy tych technik wokalnych.


2. Projekcja filmu KONIEC PIEŚNI (idea i reżyseria: Piotr Borowski) / godzina: 19:00 / czas trwania 53 minuty

Zimą 1980/81 roku wyruszyłem wraz z trójką moich przyjaciół aktorów na „Wyprawę zimową”. Przez trzy miesiące pokazywaliśmy nasz spektakl na Białostocczyźnie, w strefie przygranicznej pomiędzy Puszczami Augustowską i Knyszyńską. Chodziliśmy pieszo od wsi do wsi, ciągnąc nasze rzeczy na sankach. Docieraliśmy do wiosek położonych z dala od uczęszczanych dróg. Spotykaliśmy ludzi różnych narodowości i wyznań: staroobrzędowców, Tatarów, prawosławnych, Białorusinów, a także dotarliśmy do enklawy religijnej Wierszalin. Ci ludzie, w geście wdzięczności za nasze przedstawienie, śpiewali nam swoje pieśni, które utrwaliłem wtedy na taśmach magnetofonowych.
Miałem wtedy nieodparte wrażenie, że na moich oczach gaśnie stary świat, bo wsie wyludniają się, młodzi ludzie odchodzą do miasta, a wśród starych pamięć zanika. Owej zimy roku 1980 przełamywałem opór i nieufność ludzi, wiedząc, że zbieram bezcenne bogactwa odchodzącego świata. W roku 2007 powróciłem tam, aby im te nagrania oddać lub przekazać je rodzinom tych, którzy już odeszli.
Odszukanie ich dzieci i wnuków stało się spełnieniem i zamknięciem tego, co zrobiłem 27 lat temu. Comiesięczne spotkania, wynikłe z nich rozmowy, wsłuchiwanie się w głos nagrań, udokumentowałem na filmie. By dotrzeć do prawdy wspomnień, film był kręcony „na żywo”, spontanicznie, bez wstępnego aranżowania sytuacji. Chodziło o bardzo osobisty odzew na bliskich, przodków, na kulturowe dziedzictwo; o to, jak starzy ludzie żyją poprzez pieśń w swych wnukach, dzieciach, następcach, co się dzieje z kulturą po upływie ćwierć wieku, jakim szlakiem biegnie dzisiaj, ten stary ślad.


3. Spektakl-obrzęd
PIEŚNI O KRAINIE, PANU BOGU I ŻYCIU CZŁOWIEKA / godzina: 20:20 / czas trwania: około godziny

Spektakl-obrzęd wokół stołu biesiadnego z tradycyjnych pieśni morawskich, polskich, ukraińskich i łotewskich oraz poezji Bohuslava Reynka i Brunona Schulza, gdzie śpiewem tych pieśni staramy się wykroczyć poza czas i przestrzeń teraźniejszą.

"Pieśni są ogniwem epok i krain przeszłych, teraźniejszych i przyszłych. Pieśni są miejscem spotkań z martwymi i dalekimi. Pieśni są drogą więzią lekiem. Pieśni są duszą i duchem. Pieśni są ciałem"

Stworzyli: Jana Dobeąová, Blanka Lhotáková, Kamila Kutálková, Zane Perkone, David Zelinka,
Grają i śpiewają: ci i inni

Teraz, wdech i leć
Zespół teatralny Teraz, wdech i leć! (David Zelinka, Karolína Plachá i goście) zaczął działać w 2010. Oprócz tworzenia spektakli teatralnych, Zespół tworzy również własne publikacje: książki o niezwykłych rozwiązaniach graficznych i przestrzennych. Jednak podstawowym językiem wyrazu jest język teatralny. Źródłem inspiracji są podróże, spotkania z ludźmi, ich historie, życie, obyczaje, wierzenia i pieśni. Tematy i wątki, wystarczająco głębokie i mocne, by pobudzić wolę mówienia o nich i dzielenia się nimi, zaoferowali i ludzie i pejzaże Gruzji, Indii, Kurdystanu, Syrii. Przewodnikami na drodze do rozpoznania naszego własnego pejzażu ojczystego są stare pieśni, morawskie i czeskie, ale także ukraińskie, polskie... słowiańskie. Interesuje nas granie w różnych przestrzeniach, teatralnych i nieteatralnych, także w domach.

Ostatnie przedstawienia:
Kabul, Bagdad, Ar Raqquah, Maarran (2014) - teatralna mozaika złożona ze szczątków życia tych, którzy musieli się wyprowadzić, których losy napisała wojna; opowieści o tożsamości, nostalgii, determinacji i świadomości, że w każdym wypadku można iść do przodu.
Pieśni wielkanocne (2014) - minimalistyczne teatralne przedstawienie obrzędów związanych z pieśniami wielkanocnymi.
Pieśni adwentowe (2013) - minimalistyczne przedstawienie teatralne, w którym, śpiewając stare, tradycyjne pieśni z Moraw, Ukrainy i Polski staramy się dosięgnąć tego, co "poza".
Kaukaskie Arabeski (2012) - ludzie, obrazy i opowieści, które napotkaliśmy podczas podróży do Gruzji, portrety życia i losów utkanych z beznadziei i woli, ze słabości i mocy, z degeneracji i wiary, z dumy i sceptycyzmu, z tego, co majestatyczne i tego, co śmieszne, które nie są już gruzińskie lecz nasze - ludzkie.
Droga do świątyni i z powrótem (2010 - edycja czeska, 2011 - edycja angielska i polska) - autorski projekt książkowy zawierający płytę CD z autentycznymi zapisami pieśni, mantr i dźwięków z indyjskich świątyń, rynków i domów, oraz dwie książki kolaży złożonych z tekstów, zarówno opisowych jak i poetyckich, rysunków i fotografii.
Satyagraha Życia Codziennego (2011) - medytacja filmowa o codziennej rzeczywistości Indii, strumień nieomal statycznych widoków wsi, świątyń i świątyniek, po której następuje kolaż autentycznych zapisów dźwięków, pieśni, mantr i hałasów - pozorny bezruch pełen jest zdarzeń, pozorny hałas pełen jest ukrytych rytmów i melodii.

Informacje

Miejscowość	Cieszyn
Miejsce	Herbaciarnia Laja, Wzgórze Zamkowe
Organizator	Fundacja Laja
WWW	www.laja.pl/herbaciarnia
Cena	15 zł
Uwagi	Zapisy: info@laja.pl

---

Urz�d Miejski, Wydzia� Kultury i Promocji Miasta promocja2@um.cieszyn.pl