Świat zwierzęcy

      Stosunkowo słabo poznana jest fauna Cieszyna. Generalnie w lasach i na terenach otwartych można zauważyć żerujące sarny Capreolus capreolus i zające szaraki Lepus capensis, które m.in. poprzez teren rezerwatu „Lasek Miejski nad Puńcówką" zachodzą praktycznie do centrum miasta. W cieszyńskich lasach występuje także borsuk Meles meles. W parkach, ogrodach i lasach często spotkać można wiewiórki Sciurus vulgaris w dwóch odmianach barwnych - jasnym oraz ciemnym, charakterystycznym dla górskiej odmiany tego gatunku. Wbrew powszechnej opinii wiewiórki nie żywią się wyłącznie orzechami, ale także grzybami, jagodami, nie gardzą też ślimakami, owadami, a nawet ptasimi jajami i pisklętami. Dość często można w mieście spotkać jeże wschodnie Erinaceus concolor, które nierzadko padają ofiarą samochodów. Licznie występują także krety Talpa europaea, gatunek podlegający ochronie ścisłej, za wyjątkiem zwierząt występujących m.in. w szkółkach, zamkniętych ogrodach, na wałach przeciwpowodziowych. Na terenie miasta żyją piżmaki Onclatra zibethicus, które kopią długie korytarze i nory w brzegach rzek i potoków. Jest to gatunek introdukowany do Europy na początku XX wieku z Ameryki Północnej, który doskonale się zaaklimatyzował i miejscami przyczynia się do powstawania dużych szkód w umocnieniach nadrzecznych.
      Z ptaków warto wymienić np. kolorowo upierzonego zimorodka Alcedo athis występującego nad potokami (Olza, Bobrówka) czy pojawiające się w dolinie Olzy i nad stawami czaple Ardea cinerea. W Cieszynie od lat obserwuje się bociany białe Ciconia ciconia, które założyły dwa gniazda w gospodarstwach w Krasnej i na Mnisztwie. W okresie zimowym na Olzie gromadzi się czasem kilkadziesiąt łabędzi niemych Cygnus olor i kilka gatunków kaczek. Zwierzęta te są dokarmiane przez mieszkańców, a w okresie szczególnie dużych mrozów lub przy dużej liczebności zgromadzonych ptaków także przez służby miejskie. Łabędź jest ptakiem, który powinien odlatywać na zimę, jednak właśnie możliwość znalezienia pokarmu w okresie zimowym wpłynęła na zmianę naturalnego zachowania się tego gatunku, dlatego ta forma pomocy dla łabędzi często jest oceniana bardzo krytycznie przez ornitologów i przyrodników. Innym gatunkiem, który bardzo dobrze przystosował do warunków miejskich jest pustułka Falco timunculus. Jest to ptak drapieżny, który coraz częściej zakłada gniazda w miastach (na wieżach kościołów, dachach, oknach strychów), również w samym Cieszynie. Kilkakrotnie w ciągu ostatnich lat ratowano młode pustułki, które po wylocie z gniazda znajdowano oszołomione na ulicach, parkingach, a nawet na cieszyńskim Rynku. W parkach, ogrodach i zadrzewieniach często można spotkać także puszczyka Strix aluco.
      Spośród ryb na wymienienie zasługuje strzebla potokowa Phoxinus phoxinus (gatunek podlega ochronie ścisłej), której występowanie stwierdzono m.in. w Bobrówce, a w 2003 r. zauważono tę rybę w potoku Sarkandrowiec. Stosunkowo bogaty jest świat płazów, spośród których na terenie Cieszyna stwierdzono występowanie salamandry Salamandra salamandra, rzekotki drzewnej Hyla arboreta, traszki zwyczajnej Tritums vulgaris i traszki grzebieniastej Tritums eristatus, kumaka górskiego Bombina variegata, ropuchy szarej Bufo bufo i ropuchy zielonej Bufo viridis, żaby trawnej Rana Temporaria i żaby jeziorkowej Rana lessonae. Gady na obszarze miasta reprezentowane są przez jaszczurkę żyworódkę Lacerta vivipara, jaszczurkę zwinkę Lacerla viridis, padalca zwyczajnego Anguis fragilis, zaskrońca zwyczajnego Natrix natrix, żmiję zygzakowatą Vipera berus.
Szczególnie licznie na terenie Cieszyna, jak i całego Pogórza Cieszyńskiego, wystepuje ślimak winniczek Helix pomatia, gatunek objęty ochroną częściową, przy czym chronione są tylko osobniki, których muszla ma średnicę powyżej 30 mm.
      W Cieszynie na przełomie XIX i XX wieku żył entomolog Teodor von Wanka, autor m.in. kilku publikacji o chrząszczach z Cieszyna i okolic. Jemu zawdzięczamy opis z terenu Cieszyna niezmiernie rzadkiego gatunku chrząszcza - długostopki bladoczułkowej Longitarsus pallidicornis. Owad ten żyje na żywokoście bulwiastym Symphytum nthcrosum (roślina licznie występująca w lasach na obszarze miasta). Jego obszar występowania obejmuje Austrię, Słowację i Bośnię, a w Polsce gatunek ten odnaleziono tylko w okolicach Cieszyna.
      W ostatnich latach uwagę entomologów przykuwa także pięknie ubarwiony pająk tygrzyk paskowany Argyope bruennichi. Ostatnio obserwuje się jego ekspansję i poszerzanie zasięgu występowania. Pająk ten został w połowie lat 90, ubiegłego wieku zaobserwowany na terenie toru motokrosowego w Boguszowicach.
      Opisując pokrótce faunę Cieszyna należy wspomnieć również o niewielkim motylu - szrotówku kasztanowcowiaczku Cameraria ohridella. Larwy szrotówka żerują w tkankach liści kasztanowców pospolitych, powodując ich przebarwianie się, przedwczesne więdnięcie i opadania. Po raz pierwszy w Europie motyla tego wykryto w 1985 roku w Macedonii, w 1989 pojawił się w Austrii, w 1992 r. we Włoszech, w 1993 r. w Niemczech i na Węgrzech, a w 1998 r. został po raz pierwszy zauważony w Szwajcarii i w Polsce. Obecnie za najprostszą metodę w zwalczaniu szrotówka kasztanowcowiaczka uważa się wygrabianie opadłych liści (w których zimują poczwarki), a następnie ich spalenie lub kompostowanie. Prowadzone są także intensywne doświadczenia z chemicznymi metodami zwalczania tego szkodnika. Stosunkowo prosta i bezpieczna dla środowiska jest metoda mikroiniekcji. Polega ona na wprowadzaniu do pni drzew preparatu chemicznego, który łatwo wchłania się i krąży w tkankach drzew. Docierając do liści preparat ten powoduje ich „zatrucie" - liście stają się „niejadalne" dla larw szrotówka kasztanowcowiaczka. W Cieszynie w I połowie 2003 r. próbnie zastosowano metodę mikroiniekcji na 13 wybranych kasztanowcach w różnych rejonach miasta.