Kościół św. Krzyża

Kościół św. Krzyża – usytuowany u zbiegu ulic Szersznika i Szerokiej – powstał z początkiem XVIII wieku w wyniku rozbudowy XVII-wiecznej kaplicy książęcej, podarowanej Jezuitom przybyłym do Cieszyna w 1673 roku. Budynek poddawany był wielu przebudowom i remontom (m.in. w latach 1781 – 1782 wzniesiono wieżę i przesklepiono wnętrze kościoła). Podczas pożaru miasta – w 1789 roku – kościół uległ zniszczeniu, lecz dzięki staraniom ks. Szersznika do 1791 roku został odbudowany i otrzymał charakter budowli barokowej. Jednonawowy, trójprzęsłowy kościół zbudowany jest na rzucie prostokąta. We frontowym przęśle znajduje się drewniany chór muzyczny wsparty na filarach, natomiast w przyziemiu wbudowana jest kruchta wraz ze schodami prowadzącymi na chór. 

Główny późnobarokowy ołtarz świątyni – pochodzący z końca XVIII wieku – ozdobiony jest płaskorzeźbami Ostatniej Wieczerzy i Ukrzyżowania (na drzwiach tabernakulum) oraz figurami adorujących aniołów, nad którymi znajduje się obraz ze sceną Ukrzyżowania. Natomiast w bocznym barokowym ołtarzu znajduje się obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z I poł. XIX wieku. Ponadto obok barokowo-klasycystycznej ambony (koniec XVIII w.) z Dekalogiem na szczycie i figurą Ducha Świętego umieszczono XVIII-wieczny obraz św. Franciszka Ksawerego. W późnobarokowej fasadzie kościoła – przechodzącej w górnej części w wieżę – znajdują się rzeźby św. Franciszka oraz św. Józefa z Dzieciątkiem. Od strony zachodniej do kościoła przylega budynek dawnego klasztoru Jezuitów (obecnie franciszkanów), w którym przez jakiś czas mieściły się zbiory biblioteczne i muzealne ks. Jana Leopolda Szersznika, które obecnie znajdują się w Książnicy Cieszyńskiej i w Muzeum Śląska Cieszyńskiego. Obecnie w zabudowaniach klasztornych franciszkanie prowadzą bursę dla chłopców.