Sztandar – proporzec stanów cieszyńskich z 1662 r.

I. Adamczyk
      Cieszyńska szlachta przez wiele lat brała udział w walkach przeciwko Turkom, którzy od XV w. zagrażali Europie Środkowej. Głównym jej zadaniem była obrona południowej granicy Śląska i wzniesionych w tym celu szańców jabłonkowskich. Wielu cieszyńskich szlachciców brało też udział w walkach na Węgrzech, m.in. na pocz. XVII w. pod rozkazami księcia cieszyńskiego Adama Wacława.
      Liczne wojny z Turkami trwały także w czasach panowania Leopolda I (1647-1705). Ich apogeum było oblężenie Wiednia przez wojska Kara Mustafy, zlikwidowane dzięki świetnemu zwycięstwu husarii króla polskiego Jana III Sobieskiego w 1683 r. Wcześniej, w 1662 r. Leopold I za zasługi w walce z Turkami nadał stanom szlacheckim księstwa cieszyńskiego własny sztandar. Na jego jednej stronie widnieje litera „L” oraz napis „Pro Deo et Patria”, na drugiej czarny orzeł habsburski z literą „L” na piersiach.
      Zanim trafił do zbiorów muzealnych, przechowywany był w budynku Sejmu Ziemskiego w Cieszynie.