40.Anna Więzik 1930 -2011

Anna Wałach urodziła się w Hażlachu Wychowywała ją matka, ojciec, nauczyciel, zmarł kiedy miała 6 lat. Jako dziecko zaczęła chorować na płuca i nieokreśloną chorobę przewodu pokarmowego, dolegliwości w końcu ustąpiły, ale powracały jeszcze niejednokrotnie. W okresie II wojny musiała chodzić do niemieckiej szkoły, po jej ukończeniu w 1944 r. podjęła pracę w mleczarni. W 1945 r. rozpoczęła naukę w liceum ogólnokształcącym i wtedy znowu powróciła choroba. Po maturze została instruktorem w Oddziale Powiatowym Polskiego Czerwonego Krzyża w Cieszynie. Zaczęła pisać, prowadziła kronikę, publikowała w prasie artykuły o pracy PCK. Z pasją krzewiła czerwonokrzyską ideę pomocy bliźnim, której wierności dochowała do końca swych dni. Pracę traktowała jak misję, zawsze służyła innym, wszędzie niosła pomoc i nadzieję. W pracy poznała męża, instruktora Antoniego Więzika. Własnych dzieci nie miała, ale polubiła trójkę dzieci męża. Wiele podróżowali i właśnie kultura Indii zainspirowała ją do nowych poczynań - pisania wierszy. Z jej inicjatywy zawiązał się też w Cieszynie Oddział Towarzystwa Przyjaźni Polsko – Indyjskiej, za zasługi otrzymała medal im. M. Gandiego. Należała do Klubu Literackiego „Nadolzie”, a jej wiersze i artykuły ukazywały się w prasie, kalendarzach. Brała udział w licznych konkursach, zdobyła 28 nagród i wyróżnień. Swoją filozoficzną poezję wydała w 4. tomikach. W ostatnich latach pomagała samotnym sąsiadkom, uważała, że w ten sposób realizuje się człowieczeństwo, właśnie w pomocy słabszemu. Kochała koty, pomagała im, mieszkały z nią trzy. W 2010 r. otrzymała tytuł Honorowego Członka Macierzy Ziemi Cieszyńskiej. Jej pogrzeb odbył się w Kościele Jezusowym w Cieszynie w czerwcu 2011 r.