Urodziła się w żydowskiej rodzinie w Szczecinie w 1870 r. Na Śląsk Cieszyński trafiła w roku 1894, już jako mężatka, po ślubie z doktorem Samuelem Reichertem, lekarzem pracującym we Frydku, a później w Cieszynie. Tu mieszkała do 1942 r., kiedy to w wieku 72 lat została wywieziona do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, z którego nie wróciła.
Była osobą wyjątkowo utalentowaną, ale przede wszystkim żoną Samuela. Swoje talenty traktowała niejako marginalnie. Jest autorką kilkuset wierszy, z których większość pozostała w rękopisie. Te, które ujrzały światło dzienne, pojawiały się w czasopismach niemieckojęzycznych, przede wszystkim w cieszyńskiej Silesii. Była wielką patriotką: w czasie I wojny światowej sekundowała cesarskiej armii, krzepiła patriotyczną poezją. Pozostawiła kilka obrazów, które świadczą o sporych zdolnościach malarskich. Napisała też kilka tomów pamiętników, opisujących cieszyńskie wydarzenia I ćwierci XX w. Znajdziemy tam szczegółową kronikę wydarzeń wojennych, zdjęcia i wycinki z gazet; ponadto - recenzje sztuk teatralnych, kroniki podróży (w latach 30. należała do Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego), kolekcje autografów i banknotów, rozważania filozoficzne, a nawet ślady przejawów antysemityzmu w postaci naklejek np. na banknotach czy cieszyńskich asygnatach z roku 1919 Należała również do najaktywniejszych członkiń Czerwonego Krzyża.