Historia i tradycja » Miasto i jego mieszkańcy » Szlak kobiet »
Urodziła się w ísutach. Po kilkuletnim pobycie w Pradze, jej rodzina przeniosła się do Cieszyna. Tu ukończyła żeńskie seminarium nauczycielskie prowadzone przez Boromeuszki. Z zaangażowaniem włączyła się w działalność kulturalną i oświatową nielicznej wtedy społeczności czeskiej. Brała udział w spotkaniach, założonego w Cieszynie w roku 1882, czeskiego literackiego i towarzyskiego klubu SNAHA (Dążenie). W roku 1894 powierzono jej wydawanie Novin Tšínských – pierwszego czeskiego czasopisma na Śląsku Cieszyńskim, któremu poświęciła bez reszty następne 16 lat. Była na tym terenie jedyną kobietą pełniącą funkcję wydawcy i dziennikarki. Napisała wiele artykułów poruszających kwestie polityczne i narodowościowe na Śląsku Cieszyńskim. Swe posłannictwo w budzeniu czeskiej tożsamości narodowej wypełniała również działając w Śląskiej Macierzy Oświaty Ludowej (Slezská Matice Osvty Lidové), m. in. poprzez organizowanie wystaw etnograficznych. Gromadziła i opracowywała cieszyńskie podania i legendy, stąd nazywana bywa często slezskou Boenou Nmcovou. W roku 1907 redakcja Novin Tšínských została przeniesiona do Frydku. Tam kontynuowała pracę, by w roku 1910 zrezygnować z powierzonej jej 16 lat wcześniej funkcji. Po I wojnie światowej pracowała jako bibliotekarka w Mistku i tam zmarła w roku 1925.